Jeden z wybitnych przedstawicieli nurtu chłopskiego w literaturze pol.; jego pisarstwo, osnute wokół motywu powrotu w krainę dzieciństwa, wyraża doświadczenia człowieka wyrosłego w kręgu tradycyjnej kultury chłopskiej i przeżywającego dramat nieprzystosowania w obcej, współcz. cywilizacji miejskiej; w swych utworach N. zawarł wizję wsi przylegającą do lud. wyobrażeń o świecie, określoną przez mity plemienne i środowiskowe; łączył wiejskie realia, częstokroć utrwalone w poezji lud., z elementami mitologii słow. i chrześc., posługując się stylizacją baśniową i alegoryczną, jak również stylizacją bibl., nawiązując do poetyki snu, konwencji pieśni lud., kolędy i ballady; liryka (Uczę się mówić 1953, Ślepe koła wyobraźni 1958, Psalmy 1971–80, Pacierze i paciorki 1988), opowiadania, powieści (A jak królem, a jak katem będziesz 1968; cykl: Diabły 1971, Dwunastu 1974, Prorok 1977); oraz opowieść Jeszcze ich słyszę, widzę jeszcze. Jak w rozbitym lustrze (wyd. pośmiertne 1999) — o charakterze autobiogr.-rozrachunkowym; 1965 i 1969 otrzymał Nagrodę im. S. Piętaka, 1987 Nagrodę Fundacji Kościelskich. .