Po czterdziestym roku życia porzucił zawód i pisał teksty dla trupy aktorskiej; życie i twórczość Goldoniego są związane gł. z Wenecją, 1762 przeniósł się do Paryża; Goldoni przeciwstawił się schyłkowej commedia dell’arte i jej zmanierowanej już w tym okresie improwizacji, zarówno w zakresie słowa, jak i gestu, przywrócił tekstowi lit. jego prawa na scenie, wprowadził charaktery w miejsce umownych typów; komedie Goldoniego (ponad 200) cechuje zręczna intryga, prosty język i wartkość akcji; do najpopularniejszych należą: Sługa dwóch panów (1745, wyst. pol. 1797), Sprytna wdówka (1748, 1 wyst. pol. pt. Panna rozumna 1774), Mirandolina (1753, wyst. pol. 1833). Goldoni był także autorem librett operowych; wpłynął na rozwój wł. opery komicznej; wybór pol. Komedie (1957); spisane w języku fr. Pamiętniki (1787, wyd. pol. 1958).