Roboty mobilne, a szczególnie roboty inżynieryjne, stanowią bardzo zróżnicowaną grupę bezzałogowych platform lądowych. Można je sklasyfikować na przykład według kryterium masy na: plecakowe, przenośne, lekkie, średnie, ciężkie i bardzo ciężkie. W zależności od masy mają one zróżnicowane konstrukcje oraz technologie napędu. Zwykle wyposażane są w odpowiednie narzędzia i osprzęty, aby mogły zastąpić ludzi podczas realizacji szczególnie niebezpiecznych misji. Z tych względów dla efektywnej realizacji zadań wymagają:
- wysokiej mobilności terenowej, zwrotności i manewrowości oraz zdolności do rozwijania dużych sił uciągu, naporu i udźwigu;
- wysokiej stateczności statycznej i dynamicznej podczas pracy osprzętami i przemieszczania się po bezdrożach;
- odpowiedniej kinematyki i pola pracy osprzętów oraz narzędzi dostosowanych do realizowanych zadań;
- systemów teleoperacji zapewniających wysoką świadomość akcyjną i sytuacyjną oraz intuicyjność sterowania.

Powoduje to konieczność rozwiązywania licznych problemów konstrukcyjnych oraz rozwoju wielu technologii, które oddziałują na siebie i wzajemnie się uzupełniają. Badania w tym zakresie stanowią zatem niezwykle interesujący obszar wiedzy.