Materialny i intelektualny rozwój ludzkości jest ściśle związany z permanentnym poszukiwaniem nowych doświadczeń życiowych, tworzeniem i zaspokajaniem różnych potrzeb oraz doskonaleniem procesów kształtowania systemu gospodarczego i społecznego człowieka. W strukturze tych działań coraz większego znaczenia nabiera turystyka posiadająca wielowymiarową przestrzeń oddziaływania, szeroką strukturę stosowanych instrumentów realizacji usług oraz znaczący zakres uczestnictwa w innych działach gospodarki. Turystyka jest sektorem o zróżnicowanej strukturze i jakości determinant służących efektywnemu wykorzystaniu jej funkcji w różnych środowiskach i formach materialnej infrastruktury oraz psychologicznych wrażeń w wymiarze terytorialnym i
Z analizy głównych wyznaczników funkcjonowania turystyki wynika, że jest ona ściśle związana z zagospodarowaniem czasu wolnego, czyli niezwiązanego z pracą i realizacją podstawowych zadań dotyczących potrzeb życia codziennego. Turystyka jest jedną z niewielu dziedzin życia społecznego, która w sposób korzystny dla człowieka umożliwia zagospodarowanie tego czasu. Tę funkcję turystyki charakteryzuje wyjątkowa złożoność, co powoduje, że ma ona rosnący wpływ na znaczący zakres gospodarki, stosunków społecznych oraz przemian kulturowych. Jej oddziaływanie obejmuje nie tylko przestrzeń lokalną, lecz także państwa, regiony i obszar globalny. Realizacja tak szerokiego zakresu funkcji wiąże się z koniecznością zaangażowania licznych i złożonych, zarówno pod względem umiejętności technicznych, intelektualnych, kulturowych, jak i logistycznych, zespołów ludzkich. Wymaga także zgromadzenia, a następnie efektywnego zagospodarowania znaczących nakładów finansowych. Ich pozyskanie stanowi wciąż jedną z podstawowych barier rozwoju turystyki.
Analiza dostępnej literatury i doświadczenia praktyczne wskazują, że prawne funkcjonowanie wszystkich szczebli zarządzania turystyką stwarza realne warunki efektywnego rozwoju tego sektora usług, jednak poziom świadczenia ma określone uwarunkowania. Odbiorcy stanowią zróżnicowane pod względem zainteresowań, oczekiwań oraz poziomu zamożności grupy społeczne, preferujące zarówno określony rodzaj, jak i poziom jakościowy konsumpcji produktów turystycznych. Realizując założenia wynikające z tematu publikacji, największą część rozważań poświęcono uwarunkowaniom, determinantom, stymulatorom i wielostronnym inicjatywom tworzącym obszar i źródła rozwoju wzajemnych powiązań transportu z turystyką w zakresie realizacji luksusowych usług transportowych w turystyce.
W publikacji podjęto także próbę wyjaśnienia odrębności pojęcia produktu turystycznego oraz przemysłu turystycznego, podstawowych pojęć, struktury, stymulatorów rozwoju oraz dysfunkcji związanych z ruchem turystycznym. O tym, czy dobro lub usługa zostaną zaliczone do konsumpcji turystycznej, decydują rodzaj konsumenta (turysty) i dochody, które zwiększają wartość obrotów w sektorze turystyki. Z tego wynika, że o powyższej kwalifikacji nie decyduje cecha produktu, a jedynie sfera i charakter dystrybucji oraz nabywców.