Miarą wszechzła jest człowiek

Na początku XXI wieku świat opanowuje epidemia, niegroźna dla ludzi, ale śmiertelna dla psów i kotów, które znikają bezpowrotnie z powierzchni Ziemi. By ułatwić społeczeństwu uporanie się ze stratą ulubieńców, naukowcy opracowują innowacyjną technologię genetyczną, skutkującą powstaniem ludzko-zwierzęcych hybryd zwanych pupilami…

Początkowy entuzjazm i radość z możliwości przygarnięcia fascynujących stworzeń szybko zamienia się jednak we frustrację i rozczarowanie. Okazuje się bowiem, że bez względu na okoliczności ludzie zawsze chcą dzielić istoty na lepsze i gorsze – te, które mają prawo żyć godnie, i te, które można traktować jak przedmioty. Nienawiść i pogarda wobec pupili zaczyna niebezpiecznie narastać… Czy jest już za późno, by zmienić trajektorię człowieczeństwa?

Obaj oficerowie spojrzeli na rosnącą hałdę. Podczas każdego zrzutu Adamski chciał odwrócić wzrok. Chciał być jak najdalej od tego miejsca albo wyjść z siebie i zapomnieć, że jest tutaj. Za każdym razem, mimo podjętych prób, jakaś nieznana siła kazała mu uważnie przyglądać się całej procedurze. Bezsilnie poddawał się temu wyrokowi.
Markowski, łatwo było się tego domyślić, musiał przeżywać porównywalne udręki.
W milczeniu obserwowali ciała wypełniające rów. Warstwa po warstwie nachodziły na siebie. Padając, wzbijały w górę popiół, który po chwili osadzał się na nich.
Pełni obrzydzenia przemieszanego z przerażeniem wpatrywali się w puste, wydające się dziwnie żywe oczy wypełnione żalem, na resztki piany na wargach, straszliwie wychudzone ciała.

Bartłomiej Kurkowski – urodzony w 1991 roku w Gdyni. Z wykształcenia historyk. Prywatnie zapalony czytelnik, kolekcjoner komiksów, miłośnik dobrej muzyki i kina. W 2019 roku zadebiutował zbiorem opowiadań „Hycel”.