Czy regionalny potencjał nauki może efektywnie stymulować innowacyjny rozwój danego obszaru? Jakie warunki muszą być spełnione, by tak się działo? Jaką rolę we współpracy innowacyjnej odgrywa dystans przestrzenny między partnerami? Autorka stara się odpowiedzieć na tak stawiane pytania, odnosząc je do najważniejszych koncepcji teoretycznych oraz doświadczeń międzynarodowych. Znaczenie regionalnych i ponadregionalnych relacji dla innowacyjności regionów analizowane jest zarówno z punktu widzenia powiązań w ramach sektora naukowego, jak i z punktu widzenia powiązań między sektorem nauki a sektorem biznesu. W części empirycznej autorka weryfikuje stawiane hipotezy na przykładzie polskich regionów, korzystając z metod naukometrycznych.
Praca (…) z jednej strony należy do tych, których opublikowanie jest oczekiwane przez naukowo zainteresowanych problemem, z drugiej zaś powinna pełnić rolę swoistego „wyrzutu sumienia” wśród pomijających w decyzjach politycznych i gospodarczych kwestie kreowania przyjaznego klimatu dla racjonalnej współpracy między nauką a gospodarką i tworzenia ładu instytucjonalnego sprzyjającego rozwojowi innowacji, „ciągnących” (…) w górę dany region czy gospodarkę i lokujących ją na dobrej pozycji konkurencyjnej.
z recenzji prof. zw. dr hab. Ewy Okoń-Horodyńskiej