Prezentowana publikacja ma głównie znaczenie poznawcze ważne z historycznego, a także pedagogicznego znaczenia (historia wychowania). Dostępne opracowania omawiające działalność Związku Strzeleckiego w Polsce w latach międzywojennych główną uwagę koncentrują na genezie
i rozwoju organizacyjnym tego stowarzyszenia oraz jego działalności paramilitarnej. Nie oddają one pełnego zaangażowania i roli Związku Strzeleckiego w kształtowaniu postaw obywatelskich, jego działalności wychowawczej i kulturalno-oświatowej. Lukę tę wypełnia prezentowana praca.
Książka posiada również wymiar praktyczny. Na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku istniały już trzy organizacje strzeleckie. Obecnie cały ruch obejmuje 10-12 organizacji. Jeśli współczesne organizacje strzeleckie mają być spadkobiercami Strzelca z czasów II Rzeczypospolitej, to jego członkowie powinni dogłębnie poznać jego dzieje, a tym również podstawy działalności kulturalnej i oświatowo-wychowawczej.
Opracowanie skierowane jest nie tylko do kierownictwa i członków odrodzonego w końcu XX wieku Związku Strzeleckiego, ale do wszystkich, którym na sercu leży właściwe ukształtowanie moralne młodego pokolenia, będącego gwarantem teraźniejszości i przyszłości narodu.