"Czterdziestu pięciu" (fr. Les Quarante-cinq) to fascynująca powieść historyczna autorstwa Alexandre'a Dumasa, napisana we współpracy z Augustem Maquetem w latach 1847-1848. Jest to trzecia i ostatnia część trylogii Valois, zamykająca wątki z powieści "Królowa Margot" i "Pani de Monsoreau", ponownie wprowadzając postać Chicota Błazna. Akcja rozgrywa się w latach 1585-1586, w trakcie francuskich wojen religijnych. Diana de Méridor, zdeterminowana zemścić się na księciu Andegawenii za zdradę Bussy'ego d'Amboise, jest jednym z centralnych wątków tej opowieści. Historia przedstawia również grupę czterdziestu pięciu szlachciców zwerbowanych przez Jeana Louisa de Nogaret de La Valette, księcia Épernon, aby chronić króla Henryka III w czasie wojny trzech Henryków. Dumas wplata w fabułę liczne wydarzenia historyczne, takie jak zdobycie Cahors przez Henryka z Nawarry czy atak na Antwerpię, chociaż czasami zmienia ich chronologię dla dramaturgii. Rozpoczynając trzynaście lat po masakrze w dniu św. Bartłomieja i dziesięć lat po wstąpieniu Henryka III na tron, powieść ukazuje króla w jego wysiłkach na rzecz uspokojenia politycznych i religijnych intryg dzielących królestwo. Wplecione są również losy historycznych postaci, jak Wilhelm Milczący czy książę Andegawenii, choć ich losy zostały sfabularyzowane dla potrzeb narracji.
"Czterdziestu pięciu" to opowieść o lojalności, intrygach i nieustępliwej walce o władzę, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.