W pracy podjęto problem zintegrowanego modelowania optymalizującego procesu wytłaczania
tworzyw polimerowych, obejmującego zagadnienie optymalizacji wytłaczania na podstawie modelu
komputerowego procesu. W celu rozwiązania tego zadania opracowano własne, oryginalne narzędzie
optymalizujące (program komputerowy) i zintegrowano je z systemem modelowania procesu wytłaczania. Zagadnienie optymalizacji rozwiązano przy zastosowaniu technik ewolucyjnych (algorytmów
genetycznych), w odniesieniu do dwóch technik wytłaczania – tradycyjnego wytłaczania
jednoślimakowego z zasilaniem grawitacyjnym oraz niekonwencjonalnego wytłaczania jednoślimakowego
z dozowanym zasilaniem. Rozwiązania modelowe jak i optymalizacyjne w odniesieniu do wytłaczania z dozowanym zasilaniem są w całości oryginalne i jak dotąd niedostępne na świecie.
Opracowany, oryginalny program komputerowy GASEO umożliwia optymalizację procesu wytłaczania
z dowolną liczbą zmiennych optymalizowanych, przy różnych kryteriach optymalizacji procesu i praktycznie nieograniczonej dokładności przeszukiwania powierzchni odpowiedzi badanego
procesu. Opracowana procedura optymalizacji ma charakter uniwersalny i może być stosowana do
optymalizacji innych odmian procesu wytłaczania, a także do optymalizacji innych procesów przetwórstwa.
Warunkiem stosowania tej procedury jest dysponowanie odpowiednim modelem komputerowym badanego procesu. Opracowane procedury modelowe i optymalizacyjne zweryfikowano doświadczalnie, potwierdzając skuteczność proponowanych rozwiązań. Wyniki pracy potwierdzają ograniczenia optymalizacji procesu wytłaczania na podstawie badań doświadczalnych ze względu na zbyt dużą liczbę niezbędnych prób eksperymentalnych. Wskazano przyszłe kierunki badań modelowych procesu wytłaczania, m.in. zagadnienie skalowania procesów przetwórczych.