Wyburzenia w Warszawie po roku 1945 to temat wstydliwy i w wielu środowiskach skrzętnie pomijany. Dominuje pogląd, że Warszawę po wojnie odbudowano w sposób właściwy i zrobiono wszystko, co można było wówczas zrobić. Epoka gomułkowskiego barbarzyństwa przyniosła jednak ze sobą rozbiórki wielu wartościowych obiektów, przewidzianych wcześniej do odbudowy. Warszawa miała być nowoczesnym miastem, a akcja rozbierania stołecznych kamienic siła rozpędu trwała niemal do końca lat siedemdziesiątych XX wieku”.