Książka prezentuje międzynarodową dyskusję związaną z rolą Kościoła, wyznania i religii w procesie nacjonalizacji, zawiera wiele nieznanych, bogatych źródeł archiwalnych.

Autorka widzi w Kościele greckokatolickim model umożliwiający dokonanie określenia miejsca religii w procesie formowania się nowoczesnego społeczeństwa, tworzy wzorzec wyjaśniający fenomen sekularyzacji narodu oraz nacjonalizacji religii, który posiada duże znaczenie dla całego nowoczesnego historycznego procesu europejskiego. Badaczka porusza problem wewnętrznego powiązania ruchu narodowego z wyznaniem oraz uczestnictwa Kościoła w procesach in- i ekskluzji, umieszczając te historyczne zjawiska w kontekście dokonującej się w procesie modernizacji ewolucji samego znaczenia religii dla mas oraz analizując rolę wyznania w kształtowaniu się tożsamości narodowej.

Autorka formułuje dwa sposoby interpretacji tematu: po pierwsze koncentruje się na wyjaśnieniu znaczenia politycznych koncepcji rusofilów i ukrainofilów dla procesu nacjonalizacji, po drugie zaś ocenia rolę Kościoła w przemianach społecznych XIX wieku, z uwzględnieniem jego świeckiego zaangażowania w spory z innymi wyznaniami.