W książce autor przedstawia głównie antropologiczne i społeczne wątki problematyki przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem gwałtu w kinie i w telewizji. Autor sumuje stan aktualnych badań nad sprawczymi skutkami medialnej przemocy w naszym życiu. W świecie zaznaczyła się zasadnicza sprzeczność stanowisk badaczy co do związku miedzy agresją w mediach współczesnych, a agresją w zachowaniach młodzieży i dorosłych. Wciąż też dyskutowana jest teoria syndromu świata wrogiego i niebezpiecznego, wymuszanego przez media na odbiorcach. Autor stawia pytanie, w jakim stopniu i w odniesieniu do których widzów obrazy przemocy okazują się być istotną przynętą. Znaleźć tu można wiele elementów polemiki z potocznymi przekonaniami nadawców telewizyjnych