Książka zawiera refleksje, analizy i próby odpowiedzi między innymi na następujące pytania:
* Czym jest przemoc polityczna? W jaki sposób się ona manifestuje, to jest w jakich typowych, historycznie ukształtowanych i odrębnych formach ona występuje?
* Ilu spośród Polaków to pacyfiści, „gołębie”, a ilu to gloryfikatorzy przemocy politycznej – „jastrzębie”? Kim są Polacy potępiający, a kim Polacy aprobujący użycie przemocy politycznej? W jakim stopniu różne grupy społeczne akceptują przemoc polityczną?
* Jakie akty przemocy politycznej i wśród jakich grup społecznych zyskują aprobatę moralną, a które są bezwzględnie potępiane? Co sądzą Polacy o zabójstwie politycznym, terroryzmie, zamachu stanu, wojnie domowej? Czy Polacy skłonni są zaakceptować tyranobójstwo? Czy uznają obronę ojczyzny przed najeźdźcą lub walkę z okupantem za dopuszczalne moralnie?
* Jakich wartości Polacy są skłonni bronić z użyciem przemocy: swojego życia, życia swoich bliskich i rodaków, a może swojej własności? Czy zakaz używania języka polskiego lub wyznawania religii jest wystarczającym powodem do podjęcia przemocy politycznej? A może takim bodźcem byłyby zbyt wysokie podatki lub zrzeczenie się przez Polskę suwerenności? Odebranie jakich wolności politycznych byłoby wystarczające dla użycia przemocy? Czy wprowadzenie autorytaryzmu lub totalitaryzmu mogłoby się skończyć krwawym buntem? A może wystarczyłoby sfałszowanie wyborów lub udowodniona korupcja władzy?
* W jaki sposób Polacy skłonni są usprawiedliwiać akty przemocy politycznej?