Pole refleksji i rozważań opracowania obejmuje szeroki wachlarz zagadnień związanych z potoczną i naukową argumentacją edukacji współczesnego człowieka, a także pośrednio, w tle, z kształceniem nauczycieli, ich przygotowaniem do nowych, pedagogicznych zadań związanych z funkcjonowaniem w zawodzie. Na takie ujęcie wskazuje profil treści monografii: konteksty teoretyczne (dominujące w treściach kształcenia na uczelni) i praktyczne wymiary edukacji dzieci (dominujące w instytucjach). Tło rozważań stanowią nowe zadania cywilizacyjne, kulturowe i społeczne, do których edukacja ma przygotować najmłodszych ludzi, najmłodszych obywateli państwa.

Autorka kieruje opracowanie do nauczycieli nie tylko najmłodszych ludzi, ale do każdego, kto rozumie konieczność zachowania ciągłości oddziaływań edukacyjnych od przedszkolnych po uczelniane, a także do studentów pedagogiki, którzy, mając w sobie doświadczenia własne – rodzinne, przedszkolno-szkolne, koleżeńskie, w uczelni nabywają nowe doświadczenia pedagogiczne i rekonstruują już posiadane. Autorka stara się poprowadzić dialog od kwestii ogólnych, wyznaczających pole pojęciowe dla pedagogiki (nie tylko przedszkolnej), do ukazania niektórych, ważnych dla wspierania dziecka w jego rozwoju kwestii. Tytuł Vade mecum...odpowiada także tej formule pójścia od szerokiej panoramy zjawisk pedagogicznych do wybranych elementów krajobrazu.

Zawarte w monografii treści można odbierać jako: a) refleksje nad różnymi zjawiskami zachodzącymi w płynnym społeczeństwie, współgrającymi z edukacją dzieci, b) podpowiedzi w radzeniu sobie przez nauczycielkę/nauczyciela z wykonywaniem zadań ważnych społecznie i indywidualnie. Vade me­cum... to zatem tyle co zaproszenie do wędrówki po różnych obszarach pedagogiki jako nauki teoretycznej i praktycznej; jej przedmiocie, jakim jest edukacja skierowana do uczącego się świata młodego człowieka.