Niniejszy tom zdaje się nie tylko kontynuować kierunki poszukiwań zmian
pożądanych w edukacji, ale nawet znacznie wykracza zawartością ponad tytuł
całości opracowania monograficznego. Dostarcza bowiem wiedzy o aktualiach
na temat pielęgnowania ciągłości dobrych tradycji dydaktycznych
poprzez poszukiwania odpowiedzi o wymogi współczesności edukacyjnej,
aż po odszukiwanie wizji prognostycznych przemian pożądanych społecznie
i naukowo.
Każda zmiana, także ta w obszarze edukacji, niesie za sobą pewien potencjał
rozwoju, postępu. Publiczny dyskurs towarzyszący wprowadzanym zmianom,
może służyć uwalnianiu owego potencjału, staje się bowiem przestrzenią
i kontekstem dla dialogów o wprowadzanych zmianach.
W niniejszym tomie mamy do czynienia z odmiennymi narracjami i rozmaitymi
formami interpretacji zjawisk szeroko pojmowanej edukacji. Dialogi
tu zawarte mają walory aksjologiczne i teleologiczne, ale też pragmatyczne, jak
tego wymagał pomysłodawca idei TSN – Profesor Kazimierz Denek. Obok
pytań o to, jak ulepszać/zmieniać proces i efektywność edukacji, pojawiają się
pytania zasadnicze: czym jest, a jaka winna być edukacja.