Książka jest próbą opisu mechanizmów erotyki i pornografii na przykładzie ich funkcjonowania w powieści Zbigniewa Nienackiego Raz w roku w Skiroławkach. Autorka pokazuje najpierw, jaki wpływ na czytelnika wykształconego na wzorcach romantycznych ma w konstruowaniu świata powieściowego wykorzystanie tradycji staropolskiej. Później zastanawia się – między innymi – nad kategoriami normy, uwodzenia, wstydu, obsceniczności, skandalu, organizującymi perspektywę odbioru powieści. Z lektury Raz w roku w Skiroławkach wyłania się obraz erotyczności niepodlegającej uogólnieniom. Erotyka i pornografia są dla autorki książki siłami „rewolucyjnymi”, których jedyną zasadą jest zmienność, naprzemienne burzenie systemu społecznego (pornografia) i asymilowanie się w nim (erotyka).