Książka ma charakter teoretyczno-badawczy. Składa się z dwóch części. W pierwszej, opartej na pedagogiczno-psychologicznej literaturze, przedstawiono teoretyczne podstawy twórczości plastycznej. Omówiono pojęcie twórczości, jej istotę oraz rozwój rysunkowości dziecka, z uwzględnieniem jej etapowości. Kolejny podrozdział podejmuje temat ruchu i przestrzeni jako elementów formy plastycznej w rysunku dziecka i jest krótkim przeglądem sposobów stosowania środków artystycznego wyrazu, z podkreśleniem sposobów obrazowania w rysunku ruchu i przestrzeni. W dalszej części rozdziału teoretycznego opisano znaczenie rysunku i aktywności plastycznej w rozwoju dziecka oraz rolę nauczyciela jako osoby wspierającej aktywność plastyczną dziecka.

Część druga ma charakter empiryczny. W oparciu o analizę 1471 rysunków dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym została podjęta próba oceny dwóch elementów dziecięcej rysunkowości: umiejętności obrazowania w rysunku ruchu i przestrzeni. Uzupełnieniem analiz są zamieszczone w pracy rysunki, ilustrujące opisywane aspekty twórczości plastycznej dzieci.

Monografia jest opracowaniem z zakresu pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz wychowania estetycznego.

Praca może być użyteczna dla badaczy z dziedziny pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz teorii wychowania estetycznego, nauczycieli pracujących z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym oraz studentów kierunków pedagogicznych.