Publikacja została przygotowana z myślą o osobach interesujących się modelowaniem
i/lub projektowaniem, a w szczególności dla tych, którzy zajmują się analizą wymagań na
systemy informacyjne i aktualnie wykorzystują albo planują wykorzystywać w przyszłości
popularny obiektowy graficzny język UML. Opracowanie to może być również użyteczne
dla osób prowadzących działalność związaną z modelowaniem i/lub projektowaniem, w
ramach innych dziedzin problemowych. Przez osoby interesujące się rozumiane są tu
zarówno osoby uczące się, nauczające, jak i osoby podejmujące ten rodzaj aktywności w
życiu zawodowym. Uogólniając, zaprezentowana w rozdziale pierwszym publikacji metodyka,
zarówno jeśli chodzi o schemat struktury zasobów, jak i określenie sposobów
postępowania w trakcie nauczania, może być wykorzystana w nauczaniu w innych dziedzinach
niekoniecznie związanych z informatyka czy z symulowaniem środowiska, do nauczania
tzw. umiejętności miękkich, za jakie można uznać modelowanie/projektowanie.
Publikacja może stanowi także pomoc dydaktyczną do przedmiotów związanych
z analizą i projektowaniem systemów informacyjnych. W aspekcie tego przeznaczenia,
szczególnie przydatne są rozdziały poświęcone jedenastu zadaniom, dla których dołączono
przykładowe rozwiązania, omówienia błędów oraz opisy zdań w aspekcie ich
użyteczności w procesie nauczania. Innym ważnym celem, ze względu na powszechne
wykorzystanie UML w organizacjach związanych z produkcją oprogramowania, było
użycie w zadaniach jak największej liczby rodzajów diagramów dostarczanych przez ten
język. Przeważająca większość popularnych pozycji wydawniczych o UML bazuje na
przykładach, które są albo na zbyt wysokim poziomie abstrakcji, albo odnoszą się do
bardzo ograniczonego wycinka dziedziny problemowej. Dotyczy to nie tylko informacji
związanej z modelowaniem i/lub projektowaniem w ogóle, ale także z wykorzystywaniem
konstrukcji UML. Ostatnim z założonych celów była próba zilustrowania sposobu
budowy oprogramowania z wykorzystaniem najlepszych praktyk zidentyfikowanych na
potrzeby inżynierii oprogramowania, czyli budowę oprogramowania w oparciu o model
iteracyjno-przyrostowy, na bazie architektury opartej na komponentach z wykorzystaniem
modelowania wizualnego.