Bracia Karamazow – ostatnia powieść Fiodora Dostojewskiego, uważana
powszechnie za kulminację jego twórczości.





Książka opisuje historię ojcobójstwa, w którą w różnym
stopniu są zamieszani wszyscy synowie zamordowanego człowieka. Powieść
koncentruje się na psychologicznych pobudkach kierujących bohaterami. Roztrząsa
odwieczne dylematy ludzkości, takie jak choćby istnienie wolnej woli, Boga,
zła, miłości i ateizmu. Dostojewski po mistrzowsku penetruje najmroczniejsze
zakamarki duszy ludzkiej i targające człowiekiem namiętności.





Od czasu wydania książka została uznana przez wielu
myślicieli, m.in. Zygmunta Freuda i Alberta Einsteina, za jedno z
najwybitniejszych dzieł światowej literatury.





W zamierzeniu powieść miała być częścią cyklu Żywot
wielkiego grzesznika, a historia Aloszy kontynuowana. Dostojewski zmarł
jednak niedługo po publikacji Braci Karamazow, więc dalsze losy
bohaterów pozostały w sferze domniemań.