W książce omówiony został niewielki ruch gnostyczny działający w III Rzeczpospolitej, który prowadzi aktywną działalność popularyzatorską. Warto przeanalizować działania Różokrzyżowców, ponieważ reprezentowane przez nich idee w kwestiach teologicznych i filozoficznych są bardzo interesujące. Faktem jest również, iż tematyka związana z Różokrzyżowcami budzi wśród pewnej części społeczeństwa wiele emocji, wynikających z obaw związanych z pojawieniem się nowych, nieznanych ogółowi idei. Zarzuca się również Różokrzyżowcom działalność o charakterze „tajnym”, mającym na celu wpływanie w sposób nieformalny, dyskretny na kształtowanie stosunków społecznych, politycznych czy religijnych. Istnieje jeszcze jeden, ważny dla Autora, powód podjęcia badań – biorąc pod uwagę ilość różnego rodzaju ruchów religijnych w III Rzeczpospolitej, uznał, że należy, w sposób kronikarski, „zachować pamięć” o działalności jednego z nich. Ma to wymiar związany nie tylko z aspektem religijnym, ale również najnowszą historią Polski.

Opis stanowi fragment wstępu