Przedmiotem studiów zawartych w monografii jest opis jednostek i konstrukcji składniowych języka łemkowskiego – jednego z języków słowiańskich używanych w Polsce i oficjalnie uznanych za język mniejszościowy. Opis oparty jest na założeniach teorii gramatyki funkcjonalno-komunikacyjnej G. Zołotowej. Podstawą materiałową opisu są współczesne łemkowskie teksty pisane (od 2. poł. XX w. do chwili obecnej). Obszerną część monografii stanowi słownik składniowy łemkowskich syntaktemów rzeczownikowych. Opisane zostały znaczenia kategorialne i funkcje składniowe czasowników i predykatywów łemkowskich, środki wyrażania tzw. modusów i autoryzacji, konstrukcje przyczynowe, wyrażanie stosunków współrzędnych oraz typy zdań złożonych we współczesnym języku łemkowskim.
Monografia adresowana jest do językoznawców (przede wszystkim do slawistów, ale także do innych językoznawców zainteresowanych funkcjonalno-komunikacyjnym opisem języka), do studentów specjalności filologicznych, do nauczycieli języka łemkowskiego oraz do osób interesujących się językiem łemkowskim.