(...) Praca o niewątpliwych walorach naukowych, jest adresowana w dużej mierze do prawników praktyków, zajmujących się ściganiem sprawców przestępstw i wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych. Stąd też w pełni zasadnie ujmuje problematykę okoliczności wyłączających bezprawność w sposób całościowy, jednak bez wnikania w wiele kwestii szczegółowych o charakterze spornym, które nie mają większego znaczenia z punktu widzenia praktycznego stosowania poszczególnych kontratypów. Autorzy rozstrzygają jednak w swojej pracy jedną z najbardziej spornych westii o niezwykłe doniosłym znaczeniu z punktu widzenia możliwości pociągania sprawcy do odpowiedzialności karnej, a mianowicie istnienia bądź nieistnienia w polskim systemie prawa tzw. kontratypów pozaustawowych (zwyczajowych), opowiadając się za ich występowaniem i koniecznością brania pod uwagę przy podejmowaniu decyzji procesowych. (...)