Książka wpisuje się w pejzaż współczesnych badań nad rolą Policji w społeczeństwie polskim i europejskim. Składa się z dziesięciu rozdziałów i stanowi swego rodzaju dekalog poświęcony Polskiej Policji. Każdy z dziesięciu rozdziałów stanowi odrębną całość i kolejność zapoznawania się z ich treścią jest dowolna. W książce poruszono między innymi zagadnienia: opis projektu badawczego Komunikacja społeczna Policji. Historia, stan obecny i perspektywy, problem budowania tożsamości organizacji poprzez autorytet, rola debat społecznych w kształtowaniu świadomości obywatelskiej w zakresie bezpieczeństwa publicznego, dobór do Policji, budowanie wizerunku Policji poprzez marketing narracyjny. Publikacja jest adresowana do wszystkich policjantów, przedstawicieli służb mundurowych, dla wszystkich interesujących się problematyką służb mundurowych, a w szczególności polskiej Policji.
Z recenzji prof. zw. dra hab. Juliana Maliszewskiego:
Mimo, iż jest to książka typowo naukowa, napisano ją zrozumiale i komunikatywnie. Monografia jest przykładem przepięknej polszczyzny, gdzie o sprawach naukowych i złożonych mówi się językiem przystępnym (zgodnie z maksymą, że profesor zwyczajny o rzeczach nadzwyczajnych potrafi mówić zwyczajnie). Uwaga ta jest niezwykle istotna w obliczu rosnącej liczby prac naukowych napisanych „naukową nowomową”, gdzie autorzy usilnie doprowadzają do „przeintelektualizowania” dyskursu. W pracy zastosowano najnowsze metodologie naukowe, polegające na analizie neostrukturalnej i aplikatywnej. Wszystkie tezy zawarte w monografii mają wymiar nie tylko analityczny, wartościujące, ale także – co niezwykle cenne – aplikatywny. Zastosowania „Tez Stawnickiej” należałoby oczekiwać nie tylko w pracach Policji, ale także i organów rządowych i partii politycznych […]