Książka „Opowiadania morskie” Jana Puściana stanowi zbiór osiemnastu powiązanych tematycznie opowiadań związanych z pracą Autora (oficera marynarki) na morzu.

Treść książki oparta na autentycznych zdarzeniach, głównie z udziałem autora, obejmuje lata 1970-2005. Ułożone chronologicznie opowiadania odzwierciedlają wiele epizodów z życia załóg statków, a zwłaszcza największego rodzimego armatora - Polskiej Żeglugi Morskiej, podróżujących w trampingu oceanicznym. Pierwsze opowiadanie pt. „Bestia„ oddaje młodzieńczą atmosferę społeczności podchorążych znudzonych poranną wachtą na żaglowcu szkolnym „Iskra” i zabawiającej się kolidującym z pełnionymi obowiązkami polowaniem na rekina, za co przyszło jej ponieść konsekwencje. Dalszą część książki stanowią opowiadania z epizodami oddającymi atmosferę niezwykłych sytuacji, z którymi załogi stykają się w obcych portach, na redach i trasach żeglugowych. Kolejne opowiadania oddają różne, losowo występujące sytuacje w pracy na morzu, a zwłaszcza na przemierzającym wciąż inne akweny świata oceanicznym masowcu.

Jan Puścian, urodzony w 1948, swój kontakt z morzem rozpoczął w 1969, wstępując do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. Po ukończeniu WSMW w 1973 rozpoczął służbę na ścigaczach okrętów podwodnych. W 1979 ukończył studia drugiego stopnia o kierunku dowódczo – sztabowym. W 1989, dwa lata po uzyskaniu stopnia naukowego doktora z ratownictwa morskiego, odszedł do rezerwy i rozpoczął pracę w Polskiej Żegludze Morskiej jako oficer pokładowy. W 2005 w stopniu kapitana statków morskich przeszedł na emeryturę. Jest autorem licznych artykułów dotyczących bezpieczeństwa życia ludzi na morzu oraz opowiadań o tematyce marynistycznej i myśliwskiej, publikowanych w różnych periodykach, które później ukazały się w formie książkowej. Należą do nich podręcznik „Podstawy ratownictwa na morzu” oraz książki beletrystyczne „Brożańskie spotkania” , „Od ORP Iskra do m/v Hamburg Max”, „ Na myśliwskich ścieżkach”.