Monografia stanowi efekt współpracy zespołu wybitnych profesjonalistów, którzy zajęli się wykorzystaniem nowych koncepcji dotyczących roli analizy ruchów gałek ocznych w ocenie funkcjonowania percepcyjnego oraz aktywności poznawczej dzieci przejawiających autystyczne spektrum zaburzeń. Autorzy ukazali wiele złożonych uwarunkowań dotyczących znaczenia tej zdolności dla ogólnej aktywności poznawczej dzieci z autyzmem. Istotne są tu możliwości poszerzenia repertuaru oddziaływań, które mogą skutecznie wzbogacać stosowane aktualnie programy wspomagania funkcji percepcyjnych o nowe, istotne dla ogólnego rozwoju, formy aktywności.