Książka zawiera eseje o motywie śmierci w literaturze oraz o relacjach ze śmierci pisarzy. Przez pryzmat „tanatologiczny” autor ujmuje późną twórczość Brunona Schulza, Aleksandra Wata, Józefa Wittlina, Czesława Miłosza i Witolda Gombrowicza. Rozdział pierwszy to rodzaj medytacji nad dwoma zdaniami z <i>Dziennika transatlantyckiego</i> Gombrowicza, zakreślający horyzont metodologiczny, filozoficzny i antropologiczny następujących po nim rozważań.

Recenzja książki ukazała się w:

"Forum Akademickim" 2009, nr 9 (zob. www.forumakad.pl)