Głównym przedmiotem badań prezentowanych w książce jest postrzeganie kreatywności jako wymiaru profesjonalizacji przyszłych nauczycieli wczesnej edukacji. Zastosowana w tym celu procedura diagnostyczna miała za cel główny rozpoznanie możliwości/prawdopodobieństwa nabycia przez studentów kreatywnych umiejętności, a także ustalenie poziomu ich wiedzy o różnych aspektach twórczości, w tym ich autodiagnozy w odniesieniu do profesjonalnych możliwości twórczych. Badania zostały przeprowadzone przez podzespół problemowy Zespołu Edukacji Elementarnej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Głównym zamierzeniem było rozpoznanie, jak nauczyciele rozumieją kreatywność, rozpoznają swoje możliwości twórczego działania, jak prezentują je w saomoopisie i jakie znaczenie nadają kreatywności w rozwoju dziecka i własnym rozwoju profesjonalnym. Badania były prowadzone wśród studentów kierunków pedagogicznych, kończących studia licencjackie i magisterskie, przygotowujące ich do pracy w przedszkolu i klasach I–III.