W ciągu ostatnich 30 lat zaobserwować można w Polsce rewolucyjne zmiany technologiczne, społeczne i ekonomiczne, które składają się na występującą w tytule książki „kulturę konsumpcyjną”. Czy wpływa ona na język polski? A może to właśnie polszczyzna warunkuje jej rozwój? Czy czyjąś miłość można posiadać? Czy czas albo wykształcenie to dziś zasoby sensu stricto?
Żeby odpowiedzieć na te pytania, autorka dokonuje wielowątkowej analizy tekstów dawnych i współczesnych. Korzysta w tym celu z materiału słownikowego, z korpusu językowego oraz z cytatów internetowych. Przykładając doń narzędzia charakterystyczne dla leksykologii, semantyki kognitywnej i socjolingwistyki, ukazuje to, w jaki sposób rodzą się nowe mechanizmy językowe warunkowane kulturą konsumpcji.
Badaczka przekonuje, że cechą charakterystyczną „nowego wyrażania się” jest czerpanie ze znaczeń tradycyjnych (centrum), ale też jednoczesne rozszerzanie ich o nowe obszary (peryferie). W omawianych mechanizmach dostrzec można wyraźnie scharakteryzowane sposoby konceptualizowania rzeczywistości, w której to, co dotychczas było niematerialne i nie dawało się spieniężyć, faktycznie zyskuje „rynkową wartość” we współczesnym języku.
Książka adresowana jest do językoznawców, kulturoznawców, antropologów oraz wszystkich osób zainteresowanych przemianami kulturowymi i zmianami we współczesnym języku polskim.