Praca składa się z dwóch części: szkiców analityczno-intepretacyjnych oraz appendiksu dydaktycznego. Autorka podejmuje się tropienia i odkrywania we współczesnych filmach „medialnych cudów”, za które uważa przede wszystkim ślady „starych” mediów, niegdyś fascynujących i pobudzających wyobraźnię: zabawek optycznych, pokazów fantasmagorii, filmów trikowych i fantastycznych, automatów i mechanicznych zabawek. Badania prowadzone przez autorkę wpisują się w nurt archeologii mediów oraz Nowej Historii Kina. Szkice dotyczą filmów z szeroko rozumianej sfery popularnej, takich jak: <i>Oz Wielki i Potężny</i> Sama Raimiego, <i>Hugo i jego wynalazek</i> Martina Scorsese czy <i>Babadook</i> Jennifer Kent. Przyjęta perspektywa badawcza sprzyja dostrzeganiu w analizowanych obrazach licznych treści autotematycznych. Appendiks dydaktyczny, skierowany przede wszystkim do nauczycieli i wykładowców pracujących w dziedzinie edukacji filmowej z odbiorcami w różnym wieku, zawiera pomysły na konkretne ćwiczenia, inspirowane filmowym seansem.

<b>Recenzja</b> książki ukazała się w czasopiśmie:

- <b>„Forum Akademickie” nr 12/2015</b>, s. 71 (Marek Misiak: <i>Magicy kina</i>)
- <b>„Nowe Książki” 12/2015</b>, s. 52–53 (Tomasz Jopkiewicz: <i>Tęsknota za baśnią</i>)