Coraz częściej mówi się o kryzysie małżeństwa, polegającym na redefiniowaniu jego istoty, a co za tym idzie, także nie docenianiu roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Zadanie rodziny polega na kształceniu i wychowywaniu nowych pokoleń obywateli. Tymczasem coraz mniej uwagi poświęca się zapewnieniu rodzinie właściwych warunków nie tylko ekonomicznych, ale przede wszystkim duchowych. Temat ten wymaga przemyśleń i prób znalezienia nowych sposobów mogących wpłynąć na polepszenie sytuacji. Dużą rolę w tej kwestii odgrywa nauczanie Jana Pawła II, który wielokrotnie podejmował temat rodziny i małżeństwa w swoich przemówieniach, homiliach i licznych tekstach.

O Janie Pawle II można mówić jako o Papieżu Rodziny i Życia, gdyż w te właśnie dziedziny Papież Polak angażował się szczególnie mocno. Podobnie jak jego koncepcja teologiczno-filozoficzna, wizja służenia rodzinie dojrzewała w Karolu Wojtyle już w czasach jego posługi kapłańskiej, szczególny wyraz zyskując w jego działalności na Stolicy Piotrowej. W całej historii Kościoła to właśnie Papież Polak najobszerniej wypowiadał się na temat małżeństwa i rodziny, ukazując wielkie znaczenie małżeństwa i rodziny dla Kościoła. Ukazywał małżeństwo jako drogę osiągania powszechnego powołania do świętości. Nie poprzestawał przy tym jedynie na przekazywaniu zaleceń etyczno-moralnych, ale budował zręby duchowości małżeńskiej w oparciu o głębokie przekonanie, że rodzina jest jedną z najważniejszych dróg do świętości, a służba rodzinie jest podstawowym zadaniem Kościoła.