Książka Krzysztofa Macieja Kowalskiego pt. Artefakty jako źródła poznania (I wyd. Gdańsk 1993, II wyd. rozszerzone Gdańsk 1996), przygotowana w głównym zrębie ponad 20 lat temu (uzupełniona trzy lata później o nowe egzemplifikacje), ma charakter przede wszystkim teoretyczny, ale wyjaśnia także wiele zagadnień na podstawie obserwacji wybranych kategorii obiektów dawnej kultury materialnej. Najważniejszym osiągnięciem naukowym tej rozprawy jest pogłębiona refleksja teoretyczna połączona z analizą metodologiczną i źródłoznawczą artefaktów jako uniwersalnej kategorii źródeł historycznych. Przedstawione w tej pracy klasyfikacje i ustalenia zostały przyjęte w polskiej literaturze przedmiotu. Po wielu latach od pierwszego wydania, autor zdecydował się na przygotowanie edycji angielskiej, w tłumaczeniu Pawła Stachury z Instytutu Filologii Angielskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Publikacja celowo nie została zmodernizowana, ma ona w zamierzeniu autora zapoznać badaczy, działających w zagranicznych środowiskach historycznych, z realizacją projektu naukowego o aktualnym do dzisiaj znaczeniu poznawczym.