W 1970 roku, niemieckie Siegen stało się miejscem kolejnych rekordów olimpijskich. Przyjechały reprezentacje aż 64 krajów, choć finalnie dopuszczono do rozgrywek tylko 60 zespołów. W Olimpiadzie zadebiutowały: Japonia, Nowa Zelandia, Rodezja, Wyspy Owcze i wysepka Guernsey. Do udziału zgłoszono wszystkie drużyny w pełnych składach, ale ostatecznie Australia, Szwajcaria, Mongolia, Kuba, Meksyk i Czechosłowacja grały w piątkę. Kolejny pobity rekord dotyczył ilości zawodników - do gry zasiadło 360 graczy, w tym 35 arcymistrzów i 66 mistrzów międzynarodowych. Rozegrać mieli 2280 partii, ale ostatecznie 6 oddano walkowerem
Spośród wszystkich drużyn, jedynie ekipa ZSRR dysponowała kompletem arcymistrzów, bowiem wiele krajów odmłodziło swoje składy na rzecz przebojowych mistrzów międzynarodowych lub nawet „zwykłych” mistrzów. W drużynie USA w końcu zagrali razem Fischer i Reshevsky, zabrakło jednak braci Byrne.
Prezydium Zarządu Polskiego Związku Szachowego ustaliło skład drużyny olimpijskiej: Jerzy Kostro, Włodzimierz Schmidt, Zbigniew Doda, Jacek Bednarski, Jan Adamski, Andrzej Filipowicz.