Monografia składa się z ośmiu rozdziałów. Potrzeby edukacyjne współczesnego społeczeństwa i powody, dla których uczenie się przez całe życie jest ważnym zagadnieniem osobistym i społecznym, są tematem rozdziału pierwszego. Rozdział drugi to prezentacja narzędzi, metod i technik informacyjnych wspomagających procesy kształcenia. Budowa uczelnianego repozytorium materiałów dydaktycznych, jako głównej części platformy edukacji przez całe życie organizowanej na uczelni, opisana jest w rozdziale trzecim. Rozdział czwarty dotyczy zagadnienia otwartych zasobów edukacyjnych w skali globalnej, nie tylko pojedynczej uczelni. Rozdział piąty opisuje znaczenie oraz zasady budowy społeczności uczących się praktyków. Elektroniczne portfolia i ich rola w procesie rozwoju osób uczących się przez całe życie jest tematem rozdziału szóstego. Rozdział siódmy omawia stosowalność różnych standardów technologii edukacyjnych w praktyce. Rozdział ósmy zawiera analizę potrzeb i możliwości zorganizowania studiów ciągłych w uczelni. Przedstawione są cechy, o które trzeba rozszerzyć elektroniczny system zarządzania kształceniem, aby wspomagał procesy uczenia się przez całe życie.