Od lat na wiele sposobów – jako uczestniczki, ekspertki, badaczki – angażujemy się w działania sektora obywatelskiego w Polsce. Od momentu uformowania się władzy Prawa i Sprawiedliwości istotnie zmieniała się także sytuacja organizacji pozarządowych w naszym kraju. Były to innowacje wprowadzane na płaszczyźnie legislacyjnej (w tym np. utworzenie Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego) oraz w praktyce współpracy międzysektorowej, zwłaszcza dotyczącej priorytetów finansowych władz publicznych, przyjmowania i realizacji programów współpracy, funkcjonowania ciał opiniodawczo-doradczych. W rezultacie w sektorze pozarządowym ujawnił się podział analogiczny do podziału sceny politycznej – obserwować można próby przyporządkowywania organizacji poszczególnym opcjom politycznym i stosowanie narracji konfliktu. Zaistniała sytuacja, mająca swoje uzasadnienie w zmianach prawnych i organizacyjnych, sprawia, że organizacje podejmują próby dostosowania się do obowiązujących warunków.