Celem książki jest próba określenia, jak uczucia i ich ekspresja wykorzystywane są przez członków współczesnego społeczeństwa polskiego do kształtowania wzajemnych relacji i uzgadniania przebiegu interakcji. Z perspektywy socjologii emocji Autorka opowiada, jaki użytek robią ludzie z przyrodzonej zdolności do odczuwania i wyrażania emocji wtedy, gdy poruszają się w przestrzeni wielkiego miasta, kontaktują się ze współpracownikami, czy dyskutują o wartościach.

Książka opowiada o emocjach. Dla socjologa jest to temat bardzo trudny, jak i fascynujący zarazem. Z jednej strony wierzymy, że ludzkie uczucia są tym, co najbardziej wewnętrzne, że stanowią autonomiczne i niepoznawalne treści życia psychicznego człowieka. Z drugiej zaś strony dostrzegamy, że przeżycie, które nazywamy emocjonalnym, ma istotny komponent o charakterze społecznym: emocje wyrastają na gruncie konkretnych sytuacji społecznych, a ich ekspresja, a nawet samo doświadczenie, pociąga za sobą określone społeczne następstwa.

To czyni z emocji przedmiot zainteresowania socjologii: ludzie nie tylko doświadczają pewnych uczuć w wyniku kontaktu z innymi, lecz także dają im wyraz, usiłują wzbudzić określone emocje u partnerów interakcji, komunikują się za pomocą ekspresji emocjonalnej. W ten sposób emocje są wprowadzane – celowo lub nie, świadomie bądź nieświadomie – do przestrzeni społecznej i na tę przestrzeń zwrotnie wpływają.

The book is an attempt to define how emotions and their expression are used by contemporary Polish society to shape mutual relations and determine the course of interaction. The theory of social practices offers an insight into affective mechanisms operating at the level of real, everyday interactions allowing individuals to tune mutual actions in society whose main feature is disintegration of existing interactional patterns.