Globalny wzrost konsumpcji stał się stał się jedną z najważniejszych i najgroźniejszych przeszkód na drodze do ekorozwoju miast. Klasyczna ekonomia nie uwzględnia możliwości powolnego wyczerpywania się zasobów – kryzysu ekologicznego. Za to ekonomia współdzielenia może być narzędziem rozwiązania pojawiających się problemów społecznych, korzystając z waluty jaką jest zaufanie a nie pieniądz, może pomóc w skutecznym ograniczaniu skutków kryzysu i przyczyniać się do podwyższenia jakości życia mieszkańców miast.
Podjęty w niniejszej monografii temat zasługuje na uwagę oraz dokładne przeanalizowanie, ponieważ w polskiej literaturze przedmiotu ekonomia współdzielenia dopiero zyskuje na znaczeniu. Brak jest również badań w tym zakresie, a skuteczne wykorzystanie ekonomii współdzielenia może być efektywnym narzędziem polityki miejskiej.
Podjęta w niniejszej monografii problematyka ma charakter interdyscyplinarny. Poza osadzeniem jej w kontekście nauk ekonomicznych uwzględniono również aspekty socjologiczne.
Niniejsza monografia ma charakter teoretyczno-empiryczny. W wymiarze teoretycznym porządkuje wiedzę na temat ekonomii współdzielenia i jej uwarunkowań na podstawie polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu, w wymiarze empirycznym zaś dokonano diagnozy potencjału rozwojowego miast województwa świętokrzyskiego w zakresie wykorzystania narzędzi ekonomii współdzielenia.
Autor monografii ma nadzieję, że będzie ona inspirowała do dalszych dociekań w sferze ekonomii współdzielenia w kontekście miejskiej problematyki oraz przyczyni się do powstania innych/ dalszych ciekawych opracowań naukowych. Zaprezentowane w niniejszej monografii studia literaturowe oraz wyniki badań empirycznych mogą być przydatne w rozwiązywaniu problemów praktycznych.