Unia Europejska (UE) realizuje swoją politykę energetyczną dotyczącą bezpieczeństwa energetycznego, wydając oprócz aktów prawnie
wiążących, których celem jest zharmonizowanie przepisów rynku
wewnętrznego dotyczących energii, w tym gazu ziemnego, także
komunikaty informujące o kierunkach przyszłych działań1
. Tego
rodzaju przekazem informacyjnym jest Europejska strategia bezpieczeństwa energetycznego. Stanowi zbiór informacji przekazanych
w procesie bezpośredniej komunikacji Komisji Europejskiej (KE)
z podmiotami indywidualnymi, instytucjonalnymi i gospodarczymi państw członkowskich Unii. Dzięki tej strategii bezpieczeństwo
energetyczne UE, rozpatrywane tylko w czasie zakłócenia dostaw,
zaczęło być integralną częścią unijnej polityki energetycznej i mocno zakorzeniło się w unijnej strategii energetycznej. Stało się ono
trwałym priorytetem – należy je rozwijać, uwzględniać i monitorować. Biorąc pod uwagę szybko zmieniające się otoczenie globalnego
sektora energetycznego, bezpieczeństwo energetyczne jest ciągłym
i dynamicznym procesem, który musi być rygorystycznie kontynuowany w ramach polityki energetycznej UE2