W swojej najsłynniejszej powieści „Stalinka” przedstawia życie w szpitalu psychiatrycznym, w którym ludzie powoli przemieniają się w warzywa, są odarci z ludzkiej godności. Pozbawieni są kontaktu ze światem zewnętrznym. Skazani są na śmierć jako „ludzkie szczątki”. Jednak nie wszyscy. Główny bohater – Jonasz – próbuje uciec ze szpitala na wolność, wszelako czymże jest wolność w „krainie wiecznych głupców i katów”? Chaos, oszustwo, rozpusta… Życie w murach zakładu psychiatrycznego było –i opresyjne, i okrutne, i zwierzęce. Jednak ucieczce na wolność, oddychając już wolnym powietrzem, Jonasz nie może być prawdziwie wyzwolony. Niesie krzyż. I cierpi.