Od 30 lat w szybkim tempie – jak na procesy gospodarczo-społeczne – cywilizacyjne centrum świata przenosi się na Daleki Wschód. Zatem wielopłaszczyznowe kontakty Polski z kulturą i gospodarką narodów Azji Wschodniej nabierają i będą nabierały znaczenia.

Japończycy, będąc – pod względem gospodarczym, militarnym i naukowym – w beznadziejnej sytuacji w połowie XIX w., potrafili jako pierwsi spośród narodów Azji Wschodniej wchłonąć osiągnięcia cywilizacji europejskiej, zachować istotne obszary rodzimej wielowiekowej kultury i nauki oraz w miarę możliwości hamować na swoim terenie oddziaływanie prądów, które w cywilizacji euroatlantyckiej psują struktury społeczne takie jak naród czy rodzina.
Tak więc dzisiaj Japonia pociąga badaczy dużymi kontrastami, tym, że harmonijnie współistnieją tam nowoczesne technologie oraz z pietyzmem kultywowane starożytne rzemiosła czy obyczaje. Fascynację budzi piękny język japoński, w którym jak w mozaice splotły się strukturalnie różne języki: starojapoński i chiński.
Niniejsza seria, Opuscula Iaponica et Slavica, ma współgrać z serią Iaponica Lodziensia, w której będą preferowane artykuły o mniejszej objętości.

Oprócz artykułów napisanych w języku polskim, będą publikowane teksty w innych językach, w tym także japońskim.