Przestępstwo szpiegostwa, kształt polityki kryminalnej względem tego czynu oraz czynów zabronionych towarzyszących mu, w Polsce na przestrzeni XX wieku oraz w wieku XXI, w zmieniających się uwarunkowaniach systemowych, stanowi, zarówno z punktu widzenia politologicznego, jak i prawnokarnego, niezwykle interesujące zagadnienie badawcze. Autor książki wyraża nadzieję, iż sprostał temu zadaniu naukowemu i zaspokoił, pod względem merytorycznym, oczekiwania Czytelnika, zarówno profesjonalnie zajmującego się naukami politycznymi i naukami prawnymi, jak i – po prostu – zainteresowanego zakreślonym w tytule rozprawy problemem badawczym.