Publikacja ukazuje ewolucję podstaw prawnych struktur organizacyjnych sportu, począwszy od odrodzenia się wolnego sportu w Polsce międzywojennej, poprzez próby jego uregulowania, pierwsze akty prawne, aż po samodzielność ustawową sportu.
Pierwszy z trzech rozdziałów monografii przybliża definicję sportu w ujęciu teoretycznym i w brzmieniu historycznie kolejnych definicji ustawowych, a także kształtowanie się pojęcia prawa sportowego oraz jego źródła. W rozdziale scharakteryzowane zostały zmiany dotyczące zależności pomiędzy pojęciami sport i kultura fizyczna. W dwóch kolejnych rozdziałach analizie poddano zmiany prawa dotyczące struktur organizacyjnych sportu na różnych jego szczeblach i w różnych obszarach. Zarówno na poziomie tworzenia centralnych organów administracji państwowej do spraw sportu, jak i odnoszące się do klubów sportowych oraz ich związków, a także w obszarze ruchu olimpijskiego. Oprócz struktur sportowych poruszone zostały kwestie podmiotów powołanych do rozstrzygania sporów w sporcie czy instytucjonalnej walki z niedozwolonym dopingiem w sporcie. Stosując metody historyczno-prawną, dogmatyczno-prawną i analizę instytucjonalno-prawną zweryfikowano postawioną tezę badawczą zakładającą, że model stowarzyszeniowy jest charakterystyczny dla polskiego sportu.