Skóra jest wykładnikiem przemian metabolicznych w organizmie, a zaburzenia w wymianie odżywczej i gazowej przejawiają się w naczyniach skórnych, dlatego też w organie tym mogą być widoczne wczesne etapy wielu chorób krążeniowo-
oddechowych i metabolicznych lub też efekty leczenia tych schorzeń (Shamin-Uzzaman i wsp. 2002).
Przepływ krwi zależy od stanu napięcia naczyń, które jest kontrolowane przez miejscową autoregulację, stymulację neurogenną oraz czynniki humoralne (Vinik i wsp. 2001). W mikrokrążeniu skórnym przepływ jest zdominowany przez lokalne,
spontaniczne wahania oporu, które są niezależne od mechanizmów centralnych (Carolan-Ress i wsp. 2002). Ta autoregulacja miogenna oparta jest na zasadzie, że rozciąganie ściany naczyniowej powoduje skurcz mięśniówki gładkiej i zamknięcie zwieraczy przedwłośniczkowych, a zmniejszenie rozciągania daje odwrotny skutek. W warunkach fizjologicznych czynnikiem decydującym o stopniu rozciągnięcia ściany tętniczej jest ciśnienie transmuralne. Ten typ regulacji jest niezależny od kontroli neurogennej i humoralnej, jednak może być przez tę formę kontroli modyfikowany.