„Kogo szukał, czego chciał” to książka o wybitnym reżyserze teatralnym Jerzym Jarockim, zmarłym 10 października 2012 roku.

Napisał ją brat, pisarz i reporter Robert Jarocki, autor kilkunastu książek reportażowo-biograficznych.

To pierwsza literacką opowieść przedstawiającą najważniejsze epizody z życia Jerzego Jarockiego. Sprawy teatralne stanowią oczywiście naturalne tło, ale ponieważ w pisarstwie Roberta Jarockiego ważne są zawsze konteksty historyczne, tak też jest w książce o jego sławnym bracie.?

Szczególne interesujące są wątki związane ze studiami reżyserskimi Jerzego Jarockiego w moskiewskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (GITIS), a także nieznane wątki z życia rodzinnego i prywatnego. Reżyser w ostatniej dekadzie życia, w okresie współpracy z Teatrem Narodowym w Warszawie, był już ciężko chory i niedowidział, a jednak stworzył kilka wybitnych inscenizacji, poczynając od „Błądzenia” – sztuce o życiu i twórczości Witolda Gombrowicza, poprzez „Kosmos” tegoż, „Miłość na Krymie” i „Tango” Sławomira Mrożka, aż po „Sprawę według «Samuela Zborowskiego» Juliusza Słowackiego”. Wiele z tych sztuk przez lata było w stałym repertuarze Teatru Narodowego w Warszawie.