W swojej najnowszej książce Ryszard Marek Groński, znany pisarz, satyryk i felietonista, przywołuje rzeczywistość okupowanej Warszawy.

Bohaterami jego powieści są artyści i ludzie przed wojną związani ze sceną, z teatrzykami i kabaretami. Ada, gwiazda teatru Gong, Adam, znany autor tekstów, Maks, król klakierów, Wadim reżyser, Dawid klakier i handlarz byle czym.

Wielu z nich zostało przeniesionych do utworzonego przez Niemców getta. Choć życie za murem nie sprzyjało kontynuowaniu dawnych zwyczajów, to każdy mieszkaniec getta chciał robić to co kiedyś, zanim do niego trafił.

Mimo koszmaru codzienności, zakazów, głodu, śmierci powstaje tu także teatr, bo ludzie zrobią wszystko, byle zapomnieć. Bo śmiech i humor ocala człowieczeństwo. Śmiech to nadzieja. Dowcip to sposób na wyjście z beznadziejnej sytuacji, powrót do normalności, happy end jak w hollywoodzkim filmie.