Sabine Baring-Gould – "Księga Wilkołaków". Wilkołaki od wieków pobudzają wyobraźnię, pojawiając się w mitach, legendach i ludowych wierzeniach. Opowieści o ludziach przemieniających się w bestie można znaleźć w różnych kulturach – od antycznych cywilizacji po średniowieczną Europę. Czym jednak naprawdę były te zjawiska? Czy miały podłoże w rzeczywistości, czy stanowiły jedynie odbicie ludzkich lęków?
"Księga Wilkołaków" Sabine’a Baring-Goulda to dogłębne studium tego fenomenu. Autor analizuje likantropię od jej najstarszych źródeł (Rozdział II – Likantropia wśród starożytnych), przyglądając się północnym mitom (Rozdział III – Wilk z Północy) i skandynawskim korzeniom tej legendy (Rozdział IV – Pochodzenie skandynawskiego wilkołaka). Następnie opisuje, jak zmieniało się postrzeganie wilkołaków w średniowieczu (Rozdział V – Wilkołak w średniowieczu) oraz jak strach przed nimi znajdował odzwierciedlenie w literaturze grozy (Rozdział VI – Komnata grozy).
Książka przybliża także konkretne postaci związane z tymi wierzeniami, takie jak Jean Grenier (Rozdział VII) czy Marechal de Retz, którego proces i egzekucja (Rozdziały XI–XIII) stały się jednymi z najsłynniejszych przypadków związanych z oskarżeniami o nadprzyrodzone moce. Baring-Gould zagłębia się również w folklor różnych kultur (Rozdział VIII – Folklor związany z wilkołakami) oraz w możliwe medyczne i psychologiczne wyjaśnienia tego zjawiska (Rozdział IX – Naturalne przyczyny likantropii).
Autor nie pomija także galicyjskich podań (Rozdział XIV – Galicyjski wilkołak) oraz bardziej nietypowych przypadków, jak historia "ludzkiej hieny" (Rozdział XV). Całość kończy refleksja nad symboliką wilka w kulturze i religii (Rozdział XVI – Kazanie na temat wilków).
Dzięki szerokiemu zakresowi tematów oraz bogactwu historycznych źródeł, "Księga Wilkołaków" to fascynująca podróż przez wieki ludzkich wierzeń, lęków i opowieści. To obowiązkowa lektura dla miłośników mitologii, historii oraz literatury grozy.