W pracy podjęto badania z zakresu wpływu rewitalizacji miasta na funkcjonowanie rynku nieruchomości mieszkaniowych. Poddano wnikliwej analizie istotę zjawiska rewitalizacji i omówiono rozmaite pojęcia pokrewne, często niesłusznie z nią utożsamiane. Ukazano też istotność procesów rewitalizacji we współczesnym rozwoju miasta. Szczególną uwagę zwrócono na złożoność, kompleksowość i wielowymiarowy charakter rewitalizacji. Udało się zaproponować trzy nowe modele ewolucyjnej rewitalizacji, uwzględniające obecność rynku nieruchomości. Wskazano na mechanizmy transmisji i przechwytywania pozytywnych, publicznych efektów zewnętrznych przez wartość rynkową nieruchomości będących prywatną własnością. Pozwoliło to wyprowadzić i omówić nowe pojęcie renty rewitalizacji. Dzięki niemu ukazano możliwości wtórnej internalizacji wskazanych efektów zewnętrznych przez instytucje reprezentujące władztwo publiczne. W części empirycznej pracy przedstawiono 22 modele statystyczno-ekonometryczne wykorzystujące dane z rejestru publicznego cen nieruchomości, odzwierciedlające wpływ rewitalizacji na rynek mieszkaniowy w strefie śródmiejskiej Poznania. Podczas modelowania wykorzystano analizę regresji liniowej i kwantylowej wielu zmiennych. Zbadano również społeczną percepcję następstw rewitalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem postrzegania wpływu tego procesu na zmiany wartości rynkowej nieruchomości. Poddano analizie wyniki badań sondażowych zrealizowanych w Poznaniu, które umożliwiły ocenę zgodności społecznych odczuć względem faktycznych zmian cen nieruchomości. Wyprowadzono wnioski w przekrojach analitycznych według wieku i poziomu wykształcenia respondentów, a także w podziale na specyficzne grupy (mieszkańców zasobów poddawanych rewitalizacji oraz specjalistów z zakresu obsługi lokalnego rynku nieruchomości w Poznaniu).