Rozważania zaprezentowane w prezentowanej publikacji koncentrują się wokół wątku penitencjarnego. Pierwszoplanowym zjawiskiem jest podkultura więzienna, która nie jest sformalizowanym zjawiskiem występującym w zakładzie karnym, ponieważ stoi w opozycji do jego oficjalnych przepisów. Podkultura dzieli się na „grypsujących”, „niegrypsujących” i „cweli”. Ten ukryty nurt ma destruktywny wpływ na proces resocjalizacji, a cały tajemny „więzienny kodeks” niewątpliwie jest usytuowany w opozycji do procesu naprawy człowieka – więźnia.

    Zakłady karne to nie tylko osoby osadzone i personel pilnujący, to także wiele sytuacji tworzących tamtejszą atmosferę i wpływających na świat znajdujący się za wielkim murem. W związku z tym istnieje potrzeba ukazywania autentycznych relacji i zjawisk istniejących w środowisku więziennym.

Książka niewątpliwie przyczyni się do rozwoju myśli resocjalizacyjnej w wydaniu penitencjarnym.