W poruszanych wątkach publikacji można
przemieszczać się swobodnie w kilku obszarach
wiedzy: psychologii, socjologii, teorii
podejmowania decyzji, teorii gier, politologii,
zarządzania strategicznego, bezpieczeństwa,
studiów strategicznych i in. Jest to naukowa
konsekwencja ujmowania strategii w sposób
wystarczająco szeroki, gdyż zbyt wąskie postrzeganie
skazałoby czytelników na poznawanie tylko strategii jako
sztuki. To naukowe ujmowanie myślenia strategicznego jest zręcznie
doprawiane przez Autora pragmatyką poprzez liczne odwoływania
się do rzeczywistości - często kuriozalnej, bezsensownej, ale realnej.
[fragment recenzji]