Książka dotyczy słabo opracowanego w polskiej literaturze filozoficznej i filozoficznoprawnej zjawiska niewspółmierności wartości oraz jego konsekwencji dla procesu stosowania prawa. Przedstawiono w niej różne sposoby rozumienia pojęcia niewspółmierności wartości oraz opisano, z jakimi kierunkami filozoficznymi założenie o niewspółmierności może się łączyć. Przeprowadzono analizę problemów związanych z podejmowaniem decyzji w sytuacji niewspółmierności wartości, będącą odpowiedzią na niepokoje krytyków założenia o niewspółmierności wartości, którzy twierdzą, że zjawisko takie – gdyby faktycznie występowało – stanowiłoby zagrożenie dla ludzkiej racjonalności. Przedstawiono argumentację zwolenników tezy o niewspółmierności wartości, zdaniem których w sytuacji niewspółmierności wartości można podejmować decyzje w sposób w pełni racjonalny. Następnym analizowanym w pracy zagadnieniem jest wpływ zjawiska niewspółmierności na proces stosowania prawa, przy czym temat ten został przedstawiony na kilku wybranych przykładach: zadośćuczynienia za krzywdę oraz sądowego wymiaru kary kryminalnej. Przeanalizowano także związki pomiędzy niewspółmiernością wartości a warunkami przeprowadzania wnioskowania a fortiori. Na koniec zbadano, jaki jest związek pomiędzy przyjętym stanowiskiem w kwestii niewspółmierności wartości a głoszoną przez R. Dworkina tezą o jednym słusznym rozwiązaniu.