Bezpieczeństwo definiowane jako stan nie tylko niezagrożonego trwania – istnienia, ale również jako stan zapewniający możliwość rozwoju – wzrostu, jawi się jako jedna z podstawowych wartości, dzięki której człowiek może realizować inne. Nie dziwi przeto zdziwienia, że mówienie o bezpieczeństwie zarówno personalnym jak i strukturalnym w ich wieloaspektowym ujęcie budzi żywe zainteresowanie w różnych środowiskach. Mówienie o tak rozumianym bezpieczeństwie stanowi ważną część składową każdej kultury, każdego czasu i znajduje swoje miejsce w tekstach i treściach będących reprezentatywnymi dla każdej religii, w różnych historycznych okresach rozwoju człowieka.